Moczenie nocne (mimowolne)
Moczenie mimowolne w naszym rozumieniu jest objawem z grupy zaburzeń lękowych (dawniej nerwicowych) po wykluczeniu podłoża fizjologicznego. Moczenie mimowolne polega na niezależnym od dziecka oddawaniu moczu w momencie kiedy osiągnęło już wiek, w którym czynność ta powinna być przez niego opanowana. Rozumiejąc moczenie mimowolne w aspekcie psychologicznym i traktując je jako objaw, można przypuszczać, że jest zaburzeniem o podłożu emocjonalnym.
Dlaczego dziecko się moczy?
W trakcie terapii można próbować ustalić czego symptomem jest nietrzymanie moczu. Jak każdy objaw zaburzeń nerwicowych moczenie mimowolne może być wyrazem lęku np. przed własną agresją dziecka i jej wyrażeniem w stosunku do znaczących osób np. rodzeństwa. Moczenie mimowolne może również być wynikiem napięcia, z którym dziecko nie umie sobie inaczej poradzić i zakomunikować rodzicom.
Jest to bardzo niefortunny dla dziecka sposób komunikacji, dlatego, że łączy się zazwyczaj ze wstydem i upokorzeniem, jakie doświadcza dziecko, co wpływa niekorzystnie na poczucie jego własnej wartości.
Moczenie mimowolne może być również przejściowe jako reakcja na stresującą sytuację, co pokazuje, że objaw ten służy do poradzenia sobie ze "złym" doświadczeniem, które blokuje korzystne dla dziecka rozwiązania. To złe doświadczenie to między innymi rozwód, drastyczna zmiana np. miejsca zamieszkania, warunków życia, przyjście na świat rodzeństwa lub inne niespodziewane i przykre dla dziecka doświadczenie, jak np. wypadek czy choroba bliskiej osoby.
Leczenie moczenia mimowolnego
Leczenie moczenia nocnego polega na usunięcie objawu poprzez dotarcie do nieświadomych korzeni jakiego powstawania. Psycholog dziecięcy wraz z dzieckiem usuwa nieświadome blokady umożliwiające wyrażanie wprost potrzeb dziecka.
